Het konijntje met het ene slappe oor, Rikki, mocht al in een hele reeks prentenboeken van Guido van Genechten optreden. Rikki durft verscheen in 2001 reeds in een groot formaat, en wordt nu dus als mini-prentenboek heruitgegeven. Handig voor op reis misschien, en het kleine formaat drukt ook de prijs, maar verder heeft het weinig voordelen. Voor peuters en kleuters is het niet leuk en niet eenvoudig om deze kleine boekjes te hanteren. Ook als ze voorgelezen worden, gaat het om hele kleine prenten die niet dezelfde uitstraling hebben als in de grote. Gelukkig schildert Guido van Genechten steeds taferelen waarin geen pietluttige details voorkomen: de konijnen en de landschappen rondom hen worden steeds in grote vlakken met slechts enkele kleurnuances weergegeven. De belangrijkste figuren krijgen een zwarte contourlijn wat het allemaal extra duidelijk maakt voor jonge kinderen.

Het verhaaltje is heel herkenbaar: het is een snikhete zomer en Rikki wil net als sommige andere konijntjes buiten slapen in een tent. Pappa en mama vragen Rikki meermaals of hij dat wel durft, helemaal alleen buiten slapen in een tent. "Natuurlijk, dat durf ik zeker al", is het moedige antwoord van Rikki. Eerst is het allemaal spannend en avontuurlijk, maar als de zaklamp het laat afweten is de nacht toch wel erg donker, en de geluiden best wel eng. En als er dan ook nog eens grote, enge schaduwen langs de tent sluipen, wordt het Rikki allemaal te veel. Gelukkig blijken de schaduwen van papa en mama te zijn, en als die ook bij Rikki in de tent kruipen wordt het toch nog een heel gezellige nacht.

Rikki gedraagt zich op vele vlakken precies zoals het kleutertje aan wie wordt voorgelezen, voeg daarbij de avontuurlijke en angstige momenten én de veilige afloop, en je krijgt een favoriet prentenboek voor jonge kinderen.

[Karin Van Camp] Verberg tekst

Een wat somber uitziend prentenboek waarin het aangeklede konijntje Rikki met zijn vader een tent opzet. Na veel voorbereidingen zal Rikki er alleen de nacht doorbrengen omdat het die zomer zo heet is. Al gauw voeren schrik, angst en paniek de boventoon. Rikki stopt worteltjes in zijn oren om de buitengeluiden niet meer te horen. Hij ziet enge monsters door het tentdoek, maar dat blijken zijn ouders te zijn. De rust keert pas terug als Rikki's ouders naast hem in de tent slapen. Het kleuteravontuur is invoelbaar en met vaart beschreven. Elk kind zal de gevoelens van spanning, avontuur en paniek gemakkelijk herkennen, evenals het slot: het veilige gevoel van de ouders naast je in bed. De voornamelijk donkere schilderingen over vaak twee pagina's geven de dreigende sfeer goed weer. De illustraties zijn somber omdat het verhaal zich voornamelijk 's nachts afspeelt. De tekst, enkele regels op elke illustratie, staat in een vette, schreefloze letter. Directe rede is niet als zodanig aangegeven, wat het voorlezen bemoeilijkt. Vanaf ca. 4 jaar. Verberg tekst